Μακάρι να είχαμε όλοι κάποιον να μας διορθώνει την ουρίτσα όταν φοβόμαστε. Να έχει την υπομονή να μας δώσει χρόνο να εξοικειωθούμε πριν κρίνει το αν έχουμε μέρος στην ζωή του. Η Χιόνα είχε απογοητευτεί με τους ανθρώπους και απέφευγε σχεδόν οποιαδήποτε συναναστροφή μαζί τους. Τα ραντεβού υιοθεσίας ήταν πολύ δύσκολα, κρυβόταν και έτρεμε από φόβο στις νέες γνωριμίες. Έπρεπε να εξηγούμε σαν μυστήριο αστροφυσικής πώς μπορεί ένα τόσο φιλικό με άλλα ζώα σκυλί να είναι τόσο απόμακρο με τον άνθρωπο.
Έμεινε για 6 μήνες μαζί μας προερχόμενη από την Σπάρτη. Η γνωριμία της με τη νέα της μαμά έγινε σταδιακά και μετά από κάποιο καιρό φιλοξενίας αποφάσισε να την υιοθετήσει. Χρειάζεται ακόμα δουλειά, όμως αυτή η ουρά έχει αρχίσει να κουνιέται παρά να κρύβεται.
